सहस्राब्दीका सपना देख्नेवालाहरूलाई सामान्यतया सन्दर्भरहित नै बाइबलका उद्धरण दिइरहेका
भेटिन्छन् र आफ्नो सन्देहशील युगमा त्यसलाई बलपूर्वक आफ्नो कु(योजनाका लागि निकै नराम्ररी
लागू गरि रहेका भेटिन्छन् । उनीहरूद्वारा मत्ती २४ः२१ र दानिएल ९ः२६–२७ को दुरुपयोग यस
व्रmममा अर्को उदाहरण मात्र छ ।
अझै आउन बाँकी रहेको सङ्कष्टका सात वर्षको अवधिका लागि उनीहरू बाइबलबाट समर्थनको
अपेक्षा राख्दछन्, जबकि सात वर्षहरूका विषयमा बाइबलमा केही लेखेको छैन । उनीहरूका
परिकल्पनाहरू परमेश्वरका नभई उनीहरूका आफ्नै सृजनाहरू हुन् । उनीहरू गल्ती गर्दै छन्,
किनभने उनीहरूले बाइबल जानेका छैनन् ।
मत्ती २४ः१ मा चेलाहरूले प्रभु येशूलाई मन्दिरका भवनहरू देखाउन भनी इच्छा व्यक्त गर्छन् ।
उहाँले प्रत्युत्तरमा भत्रु हुन्छ, “एउटा ढुङ्गामाथि अर्को ढुङ्गा रहने छैन, प्रत्येक भत्काएर फालिने छ ।”
चेलाहरूले पछि उहाँलाई तीनवटा प्रश्नहरू सोधे, पहिलो प्रश्न, “यी कुरा कहिले हुने छ?” (अर्थात्
भवनहरू कहिले भत्काइने छन् । यस प्रश्नको सन्दर्भमा उहाँले दिनु भएको उत्तरको भाग स्वरूप
मत्ती २४ः२१ को ठूलो सङ्कष्ट छ । टाइट्सको नेतृत्वमा रोमी सेनाले ७० ई. मा गरेको मन्दिरको
विनाशको उल्लेख यस वचनमा छ ।
प्रसिद्ध इतिहासकार, जोजुफ्सले यस ठूलो सङकष्टको भविष्यवाणीको परिपूर्ति दस लाखभन्दा अधिक
यहुदीहरूमाथि परमेश्वरको अद्वितीय व्रmोधको रूपमा रेकार्ड गरेको छ । प्रभु येशूलाई अस्वीकार गर्ने
यी मानिसहरूलाई संहार गरियो, उनीहरूको सांसारिक मन्दिरको प्रत्येक ढुङ्गासमेत भत्काइयो (लूका
२१ः२३) । मोशाले व्यवस्था २८ः४९–५९ मा गर्नु भएको यहूदीहरूमाथि त्यस समयको सङ्कष्टको
चरम परिस्थितिको वर्णन आश्चर्यजनक छ, त्यो बिल्कुल जोजुफ्सले गरेको रेकार्ड जस्तै छ ।
प्रभु येशूले पनि यस घटनाको अग्रिम चेतावनी लूका १३ः३५, १९ः४१–४४ र २१ः२०–२३ मा दिनु
भयो । जुन यहूदीहरूले व्रिmश्चियन धर्म अपनाएका थिए, उनीहरू त्यस सङ्कष्टबाट बचे, किनभने
उनीहरूले प्रभु येशूले गर्नु भएको भविष्यवाणीमा ध्यान दिएका थिए अनि यरूशलेमबाट भागेका थिए
। प्रभु येशूका वचन बुझ्ने र तिनको पालन गर्ने कार्यले तिम्रो जीवन बचाउन सक्छ !
मत्ती २४ः१५ मा पनि ७० ई. मा यरूशलेमको विनाश व्यक्त गरेको छ । बाइबलमा दानिएलले
भविष्यवाणी गरेका विध्वंसको भयङ्करता व्यक्त भएको छ अनि यसको सन्दर्भ रोमी सेनाद्वारा
यरूशलेममा प्रवेश र मन्दिरको अपमानसँग छ । यो इतिहास हो ! भविष्यमा कुनै ख्रीष्ट(विरोधीको
आगमन र अझै पुनर्निर्माण नभएको मन्दिरलाई अपमान गर्ने कुरा यसले भनेको छैन !
ताल न तुकका कल्पनाहरूले भरिएका, सहस्राब्दीवादीहरूले के सपना देख्छन् भने ७० हप्ताको
अन्तिम हप्ता वा ४९० वर्ष सम्बन्धी दानिएलको भविष्यवाणीमा उनीहरूले सात वर्ष भेटेका छन्
अनि त्यसमा “ठूलो सङकष्ट” को अवधि जोड्छन्, जुन उनीहरूको कल्पनामा अझै आउनु बाँकी छ
।
बाइबलको व्याख्याकरणको नियम भङ्ग गरेर, उनीहरूले ६९ लगातार साताहरू पछि घडी बन्द
गर्छन्, अनि अन्तिम साता (७ वर्ष लाई भविष्यका लागि “स्थगित” गर्छन् । प्रिय पाठकहरू, जब
परमेश्वरले ७० साताहरू निर्धारित गर्नु भयो (दानिएल ९ः२४), उहाँको अर्थ ठीक ७० साताहरू
थियो, ६९ साता मात्र र एकेक साता लगभग २००० वर्षसम्म स्थगित गर्दै जाने र थुपार्दै जाने
उहाँको अर्थ थिएन ! अनि यो कुरा निश्चित छ, परमेश्वरले पछि आफ्नो मनसाय बदल्नु भएन र
भविष्यवाणी फेर्नु भएन !
दानिएल ९ः२६ र २७, दुवैका अग्र भागहरूले प्रभु येशूको आगमन र खप्परे भत्रे ठाउँमा उहाँको
बलिदानको कुरा भनेका छन् । यस प्रकार ७०औँ साताको मध्यतिर—प्रभु येशूका सार्वजनिक सेवाका
साढे तीन वर्ष पछि—उहाँलाई व्रmूसमा चढाइयो र उहाँको पुनरुत्थान भयो; जसले गर्दा हामीलाई
पापबाट उद्धार गर्ने मुक्ति उपलब्ध भयो । यस कारण पुरानो करारका यथाशब्द बलिदान र
आहुतिहरू, पुनः नचाहिने भएकाले, समाप्त भए; किनभने त्यस प्रकारको परिपूर्ति प्रभु येशू मार्फत
भयो । परमेश्वर महिमित होऊन् !
श्लोक २६ र २७ का अन्तिम भागहरू ७० ई. मा भएको यरूशलेमको विनाशका सन्दर्भमा छन् ।
शासकका मानिसहरू आएर त्यस शहर र पवित्रस्थानलाई विनाश गर्ने छन् । अन्त बाढीझैँ आउने
छ, र उजाड अवस्थाहरूको आदेश जारी भएको छ भत्रे श्लोकको तात्पर्य टाइट्सको नेतृत्वमा रहेको
रोमी सेनासँग छ । यी भविष्यवाणीहरू पहिल्यै पूरा भएका थिए ! सपनामा जस्तै दियाबलसलाई
उपस्थित गर्ने, निरर्थक रूपमा ख्रीष्ट(विरोधीलाई मन्दिर पूजा “बहाल” (परमेश्वरले त्यस्तो नगरून्
!) गर्ने र त्यसको अन्त्य भविष्यको तथाकथित सात वर्षको सङ्कष्टको अवधिको मध्यमा हुने, जब
ख्रीष्ट(विरोधीको सम्भावित उदय हुने छ र उसले परमेश्वरको हैसियतमा आफ्नो आराधना गराउन
खोज्ने छ, भत्रे कुराहरूसँग यसको कुनै सरोकार छैन !
एच.सी. हेफ्रनसँग म सहमत छु जब उनले भने, “परमेश्वरका प्रेरित वचनको अधिकारलाई झन्
पूर्णतः लूटने वा भविष्यवाणीलाई निरर्थकताको झन् अधिक स्तरसम्म कम गर्ने तरिका, परमेश्वरले
‘अनिर्धारित’ सत्तरी हप्ता निर्धारित गरे भत्रे सुझावभन्दा अधिक कुनै कल्पना गर्नु कठिन छ ।”
यी दन्त्यकथा बनाउने सहस्राब्दीवादीहरूले “पाप कहिल्यै हरण गर्न नसकिने बलिदानहरू” पुनः लागू
गर्न चाहन्छन्, जब उनीहरूले परमेश्वरका पुत्रलाई खुट्टामुनि कुल्चिन्छन्, जसले आफ्नो शरीर र
रगत “सदाको लागि पापबाट उद्धार गर्ने Ãएक मात्र चाहिनेÄ बलिदान प्रस्तुत गर्नु भयो ।” (हिब्रू
१०ः११, २९, १२) ।
सूसन मुच द्वारा
